Artikels

De Groentjes van zaterdag 22 augustus 2015. De weersvoorspellingen voor deze zaterdag waren veelbelovend: zonnig met temperaturen rond en boven de 25 graden. Als we rond 14u30 aankwamen in Heule bij Annie en Jozef Seynhaeve, konden we nauwelijks vermoeden dat we ietwat later daar in de tuin van ons sympathiek echtpaar met 52 zouden zijn. Ze hadden gezorgd voor voldoende schaduwplekjes onder de parasols en ook de bar kon in een gemoedelijk, voldoende beschaduwd hoekje hun ding doen: de dorstigen voorzien van het noodzakelijke vocht. We konden rustig stellen dat de sfeer er al snel inzat, er werd gezellig gekeuveld, iedereen was zichtbaar tevreden.

Bij een Groentjes-bijeenkomst hoort natuurlijk een onderwerp dat belicht wordt, en deze keer was dit het geslacht Thelocactus. Doordat de voorziene spreker Kamiel door privéredenen verhinderd was, had Jean Marie de taak op zich genomen om de groep wat wegwijs te maken in dit overwegend Mexicaans geslacht.

Alvorens het over de cactussen te hebben, gaf onze spreker eerst een kleine kijk in hoe Jozef figuurlijk in de cactussen gerold was en hoe ook bij hem de eerste serre niet voor de cactussen bedoeld was. En ja, wie weet er onderhand niet dat Jozef veel, heel veel te maken heeft en heeft gehad met muziek, het was zijn beroep. Als beroepsmuzikant waren de weekends veelal voorbehouden voor de muziek en had Jozef nauwelijks tijd om aanwezig te zijn op de diverse cactusactiviteiten. Dit is de laatste zes jaar drastisch veranderd: tegenwoordig moet je al veel moeite doen om ergens aanwezig te zijn waar Jozef niet bij is. Zijn aanwezigheid wordt altijd wel gesmaakt, zijn welbespraaktheid en zijn zin voor humor maken van hem een graag geziene gast.Maar terug naar de thelocactussen en Jean Marie.

Door zijn aanwezigheid op de vindplaatsen kon Jean Marie informatie verstrekken over hoe de planten er ginder ter plaatse gedijen. Hij begon te vertellen dat er zo'n 100 verschillende soortnamen gekend zijn, waarvan er naargelang de bron slechts 11 tot 14 erkend zijn. De rest zijn subspecies of variëteiten. Jean Marie maakte van de gelegenheid gebruik om wat uitvoeriger het begrip subspecies of ondersoort uit te leggen. Hetzelfde deed hij met het begrip variëteit. Vervolgens werden de verschillende erkende soorten en ondersoorten alfabetisch voorgesteld. Ter ondersteuning van de theorie had Jean Marie van de meeste soorten planten meegebracht die het gemakkelijk maakten om verschillen tussen de soorten te kunnen tonen aan de aanwezige liefhebbers. Hij begon met de zeer verspreide bicolor en de diverse subspecies. Verder voerde hij conothelos op met de 2 subspecies argenteus en aurantiacus.

De volgende soort, garciae, is pas in 1998 beschreven en was door Jean Marie niet gekend. De soort hastifer is dan weer een soort die met geen andere Thelocactus te verwarren is. Met heterochromus en hexaedrophorus werden nog twee soorten opgesomd, deze laatste is trouwens de favoriet van de spreker. Een andere prachtige soort is zonder twijfel de lausseri, een vrij recente soort, want pas in 1986 ontdekt. De meest spruitende Thelocactus is leucacanthus. Thelocactus macdowellii is dan weer een gemakkelijk te kweken soort, en daardoor veel aangeboden in de handel. Een vrij variabele soort is ongetwijfeld rinconensis met diverse variëteiten. Een transfer van het geslacht Hamatocactus, te weten de soort setispinus, wordt tegenwoordig ingedeeld bij de thelocactussen. En als afsluiter werd Thelocactus tulensis besproken.

Omdat er op bestuursniveau beslist werd de Groentjes voortaan zonder pauze te laten doorgaan, werd er na de thelocactussen overgegaan tot de tombola onder de aanwezigen. Opvallend was hoe de aanwezigen na de trekking verder bleven genieten van de sfeer, locatie en het goeie weer, tot zichtbare voldoening van Jozef en zijn Annie, die de aanwezigen vergastte met lekker zelfgebakken taarten.

Tot slot bedanken we Annie en Jozef voor hun gastvrijheid, het was een aangenaam en geslaagd 'Groentje' !