Artikels

De weken voorafgaand aan deze Groentjes waren op weervlak niet de leukste, vrijwel elke dag regen op het menu, bij momenten was het zelfs regen die met bakken naar beneden kwam. Het was dan ook uitkijken hoe droog we het zouden kunnen houden bij deze laatste Groentjes van het jaar. Iets na 14u verschenen de eersten al aan de Felix D'Hoopstraat in Tielt. Dirk en Mieke stonden al klaar om hun gasten te verwelkomen.

Druppelsgewijs kwamen de liefhebbers toe om te genieten van de gezellige en knus ingerichte tuin van Mieke en Dirk. Niet enkel de serre had veel bekijks, ook de rest van de tuin. Enkele hadden zich al genesteld in de knusse overdekte hoek waar ze zicht hadden op het hele gebeuren. Ondertussen hadden de bardames zich ook al geïnstalleerd om iedereen te voorzien van het gewenste drankje. Er werd al duchtig gekeuveld tot de voorzitter de geïnteresseerden voor de voordracht mobiliseerde en er verzameld werd in het achterste deel van de tuin. Daar was eveneens voorzien in zitgelegenheid zodat onze Kamiel zich helemaal kon geven in één van zijn favoriete geslachten: de melocactussen. Op een tafeltje stonden enkele mooie planten ter ondersteuning van zijn betoog.

Zo begon Kamiel te vertellen dat de melo's eigenlijk tot de cactussen behoren die het eerst werden ingevoerd uit Amerika. Het betreft een geslacht van cactussen die traaggroeiend zijn en naast in Zuid-Amerika ook in de Caraïben voorkomen, ja zelfs in West-Mexico. Alhoewel er tegenwoordig lijsten circuleren met honderden soortnamen, kunnen we op vandaag stellen dat er zo'n 30 tot 40 soorten zijn. We moeten al terugkeren naar 1753 toen Carl Linnaeus de eerste melocactus beschreef, als Cactus melocactus. Kamiel vertelde dat echter reeds in 1605 ene Charles de l'Ecluse een afbeelding van een Echinomelocactus publiceerde. In 1694 was er een andere Fransman, Pitton de Tournefort, die de naam inkortte tot Melocactus. Het was pas in 1827 dat Link & Otto het geslacht Melocactus beschreven. Ook in het geslacht Melocactus is het een wirwar van heen en weer slingeren van namen en synoniemen.

Kamiel gaf ons regelmatig voorbeelden ervan, te veel om hier op te sommen. In 1840 werd een monografie over het geslacht Melocactus gepubliceerd door Miquél, die bevatte 34 soorten, waarvan de meeste later werden omschreven als synoniemen van macracanthus, intortus of lemairei. Kamiel gaf ons een indruk van hoe de diverse soorten in het geslacht terechtkwamen, verdeeld over de vele jaren. Het was pas vanaf 1971 dat vrij snel nieuwe melocactussen werden beschreven, dit vooral door Buining. Na diens dood in 1976 waren het vooral de heren Braun en Esteves die voor de nieuwbeschrijvingen zorgden. Het geslacht Melocactus wordt onderverdeeld, maar de manier waarop verschilt danig volgens de meningen van auteurs zoals Braun, Taylor, Hunt, Zappi en Rizzini.

Voor de indeling in groepen baseert men zich op een hele waslijst kenmerken, zoals de doornen, de bloemen, het cephalium, de vruchten, enz. Voorts gaf Kamiel ons een opsomming van de groepen met vermelding van de erbij behorende soorten. Daarbij gaat het om:

• de oreas-groep
• de deinacanthus-groep
• de zehntneri-groep
• de neryi-groep
• de salvadorensis-groep
• de azureus-groep
• de levitestatus-groep
• de groep van hybriden
• de andinus-groep
• de curvispinus-groep
• de matanzanus-groep
• de guitartii-groep
• de harlowii-groep

Na deze opsomming gaf Kamiel ons tenslotte nog wat cultuurtips. Naast de warmte die toch belangrijk is voor de cultuur van melocactussen, wees hij ook op het aspect verpotten. Vaak geven, zoals ook bij andere geslachten, de planten zelf signalen of ze verplant willen worden. Hier is natuurlijk enige ervaring van belang. Hij gaf ook enkele tips mee die hij zelf nog kreeg van Uebelmann zovele jaren terug. Wat de zaai betreft, Kamiel zaait in mei en gebruikt de methode waarbij het zaaipotje in afgesloten zakjes wordt opgehangen in de serre.

Met deze cultuurtips kwam een einde aan de laatste Groentjes van 2015. En ja hoor, het was droog gebleven, de goden waren ons gunstig gezind, de 32 aanwezigen genoten zichtbaar van deze namiddag.
Bedankt Kamiel voor de uiteenzetting, iedereen bedankt voor hun aanwezigheid en last but not least nog een dankjewel aan Dirk en Mieke voor hun gastvrijheid. Bedankt allemaal en tot volgend jaar.