Artikels

Met ongeveer 30 cactusvrienden waren ze afgezakt naar Aartrijke om bij Robert, Siegfried en Lydie een gezellige namiddag door te brengen. Robert is zowat 60 jaar geleden bevangen door de cactusliefhebberij, als ik het goed voor heb gebeurde dit via René Casteleyn, die in de beurt van Robert woont. Begonnen werd in de tomatenserre van pa Vanaverbeke en zo bleef het maar doorgaan. Op zijn huidig adres - het ouderlijk huis van Lydie - werd zijn eerste serre opgebouwd. Ondertussen kreeg die reeds een volledig nieuw dak. Tot zijn favoriete planten behoren zonder twijfel de geslachten Lobivia, Eriosyce, Echinopsis en niet te vergeten Melocactus. Deze laatste genus is ruim vertegenwoordigd in kas, zowel groot als klein. Verder staan er ook nogal wat cereussen te bewonderen zoals daar zijn Espostoa en Oreocereus.

Als doorwinterde cactusliefhebber weet Robert er alles over, hij weet perfect wanneer hij die heeft uitgezaaid, van waar het zaad komt, waar ze groeien en hoe hoog dat wel is in het Andesgebergte. Door de jaren heen heeft Lydie dat stekelig gedoe moedig blijven ondergaan. Ze schonk Robert een zoon en die werd natuurlijk eveneens verzot op de cactussen. Roberts opvolging is in elk geval verzekerd via Siegfried. Uiteraard is Robert lid van Grusonia, anders zouden we er niet te gast geweest zijn. Hij was ook jarenlang Ondervoorzitter van Cactaceae Brugensis. Af en toe verzorgt hij voordrachten op uitnodiging van een of andere club.

Wat verder in de tuin bevindt er zich een overdekte platte bak, waarin tijdens de zomermaanden cactussen een onderkomen vinden, zodat er in de "echte" serre ruimte is voor een goede verzorging. Nog wat verder, bijna onzichtbaar voor de bezoekers, bezitten  Robert en Siegfried nog twee overkoepelde serres, waarin heel wat mooie planten een onderkomen hebben gevonden.
Het overgrote deel van deze cactussen blijft er in de wintermaanden overwinteren, zonder verwarming. Wanneer het te hard zou vriezen dekt Robert de planten toe met oude dekens, zodat ze niet zouden bevriezen. Het gevolg daarvan in het voorjaar is een uitermate rijkelijke bloei van o.a. de Mediolobivia's.

Voorzitter Marc had het op zich genomen om de  aanwezigen te verwelkomen. Een speciaal woordje van dank werd gericht tot de gastgevers: Lydie, Robert en Siegfried. Marc besprak voor de pauze het geslacht Espostoa, waarvan Robert er toch wel wat staan heeft in zijn collectie. Eéntje - een "oude" Espostoa lanata had zelfs gebloemd. Het geslacht Espostoa is niet zo soortenrijk, Marc behandelde één voor één de verschillende species en zette zijn betoog kracht bij door de boeken die hij meebracht te laten rondgaan onder de aanwezigen. Na de pauze ging Marc verder met een andere cereussoort namelijk Oreocereus. Eveneens een mooi behaard geslacht dat afkomstig is uit Zuid Amerika en er tevens vooral aan te treffen is op de flanken van het Andesgebergte.

Ook de "Groentjesbar", deze keer "bemand" door Cecile en Regine was van de partij. Afgesloten werd met een gratis tombola.
20 juni 2015