Artikels

Matucana polzii wordt tegenwoordig beschouwd als een ondersoort van Matucana aurantiaca en heet dus voluit Matucana aurantiaca ssp. polzii. De soortnaam polzii is een eerbetoon aan de Duitse cactus- en succulentenliefhebber Frank Polz. Matucana is een kleine stad, 80 km, ten oosten van de Peruviaanse hoofdstad Lima. De Amerikanen Britton and Rose introduceerden dit geslacht in 1922 voor één enkele soort nl. de toen reeds bekende Echinocactus haynei. De combinatie van een dichtbedoornd plantenlichaam en een lange zygomorfe bloem was uniek. Het nieuwe geslacht bleef lange tijd monotypisch want door een gebrek aan kennis van de zaden en vruchten werden de toen reeds bekende hedendaagse Matucana's ondergebracht in het geslacht Arequipa.

Later introduceerde C. Backeberg het geslacht Submatucana. Veel soorten uit het noorden van Peru waren minder sterk bedoornd en vertoonden haartjes op de bloembuis terwijl in de oorspronkelijke beschrijving van Matucana de bloembuis kaal was. Naarmate men meer aandacht had voor de vruchten en zaden vond men veel soorten met intermediaire kenmerken zodat deze opdeling niet scherp afgelijnd kon worden en dus zinloos was. Geen twee zonder drie dacht F. Ritter en in 1965 beschreef hij een nieuwe merkwaardige soort waarvoor hij het geslacht Eomatucana oprichtte. De typesoort E. oreodoxa had een bloem met een open nectarkamer en niet door een diafragma afgesloten zoals bij de andere Matucana's. Dit was dan ook het enige onderscheid want de zaden en de vruchten waren typisch Matucana. Ook deze afsplitsing had geen recht van bestaan. Matucana's komen voor in de Peruviaanse Andes op hoogtes tussen 2000 en 4000 m boven de zeespiegel. Het zijn bolvormige tot kort cilindrische planten met een zeer variabele bedoorning. De bloemen zijn vaak (maar niet altijd) buisvormig en zygomorf. De kleur is meestal rood maar kan ook oranje roze of geel zijn.

Matucana polzii is een relatief kleine bolvormige soort die zeer graag zijscheuten maakt. Heel gemakkelijk om te vermeerderen maar de bloeiwilligheid lijdt daar sterk onder. Dit valt te verhelpen door in de jeugd de spruiten te verwijderen tot de eerste bloemen verschijnen. Daarna is de plant sterk genoeg en zal ze jaarlijks bloeien.

Matucana's zijn relatief gemakkelijk te kweken. Zoals alle cactussen houden ze van een goed doorlaatbare grond en zon. Zorg in de hoogzomer voor voldoende ventilatie of geef ze een plaats waar ze vanaf de middag iet wat schaduw krijgt. In de rustperiode houden we ze droog en rond minimum 5 °C. Korte temperatuurdalingen tot het vriespunt worden verdragen. Hou je van zygomorfe bloemen dan moet je deze zeker proberen