Artikels

Astrophytum capot medusae of Digitostigma caput-medusae die eigenlijk niet het uiterlijk heeft van een cactus, maakte bij ons furore begin de jaren 2002. We zagen deze in feite voor het eerst in het echt tijdens een Grusonia cactusreis in Tsjechië in 2006. Dit was in Tremosna bij cactuskweker Miroslav Hajek. Nadat ons bezoek bij hem in feite reeds was afgerond, "mochten" een paar van de medereizigers met hem mee naar een hoog geplaatste dakserre alwaar hij gevoelige soorten vermeerderde, o.a. ook de caput-medusae. Hij had er tientallen geënte planten van staan die reeds mooi waren uitgegroeid met meerdere vertakkingen. We konden of "mochten" er toen een paar van kopen à 50 euro per stuk.

Enkele jaren later was deze nieuwigheid "massaal" te koop bij sommige handelaars op de ELK in Blankenberge. Weliswaar nog altijd tegen vrij hoge prijzen. Deze soort vertoont gemeenschappelijke kenmerken - vegetatief niveau en vermeerdering - met de geslachten Ariocarpus, Leuchtenbergia en Obregonia. Inderdaad, de groeiwijze van A. caput-medusae doet denken aan deze van Ariocarpus agavoides en Leuchtenbergia principis.

De eerste beschrijving werd in oktober 2002 gepubliceerd in de Mexicaanse revue "Cactaceas y succulentas mexicanas". In 2003 rangschikte David Hunt de taxon als een nieuwe soort van het geslacht Astrophytum. Hij deed dit op basis van de bloem, de vrucht, de granen en de witte vlokken die erg kenmerkend is voor het geslacht. Teneinde deze nieuwe plant te beschermen, werd een Mexicaans instituut opgedragen deze snel te vermeerderen, zodat ze kon uitgevoerd worden om op deze wijze de plant op haar habitat tegen uitroeiing te beschermen.

Astrophytum caput-medusae is solitaire plant met penvormige wortel, de epidermis heeft een groenblauwe kleur en is bedekt met een zeer dicht vlokkenkleed, dat een witgrijs uitzicht geeft aan de plant. A. caput-medusae heeft een korte stengels zonder ribben, van waaruit tuberkels worden gevormd en die er uitzien als de vingers van een hand. Deze tuberkels hebben een lengte tot 20 cm en zijn 5 cm breed, op jonge planten driehoekig en op latere leeftijd meer cylindrisch. Op het uiteinde bevindt er zich een wollig areool waaruit max. 4 kleine doorntjes groeien met een lengte van 1 tot -3 mm, recht of nauwelijks gebogen. De bloemen lijken op deze van de andere astrophytum's: doorsnede ongeveer 5 cm, gele kleur met oranjerode bloemkeel, ze verschijnen op de tuberkels tijdens de groei en niet op de apex van de plant. De kleine ovale vruchten zijn 2 cm lang, openen zich zijdelings en bevatten grote zwarte zaden (2-3 mm.) De groene zaailingen lijken op deze van de A. myriostigma en groeien snel, indien geënt kunnen deze reeds na één jaar bloeien. De gemiddelde omgevingstemperatuur op de habitat bedraagt 21 C.