Artikels

De vierde Coronagolf heeft er voor gezorgd dat de fysieke vergaderingen voorlopig niet kunnen doorgaan. Om het leed voor een aantal te verzachten tracht het bestuur sprekers te vinden die online een voordracht willen geven. Voor december was een voordracht voorzien door Alain Buffel met als titel "Succulente bomen en op bomen gelijkende succulenten". Omdat die te lang is voor een Zoomvoordracht gaf Alain die in twee delen, het eerste op vrijdag en het tweede op zaterdag.

De deelnemers zullen het zich zeker niet beklaagd hebben want de prachtige foto's waren voorzien van deskundige uitleg. Succulente bomen kunnen, net zoals onze cactussen, water opslaan in het plantenlichaam om lange droogteperiodes te kunnen overleven. Dat resulteert in dikke vlezige stammen. Dat is ondermeer het geval bij de Baobab of Adansonia. Zes van de acht soorten van dit geslacht komen uitsluitend voor op het grote eiland Madagascar dat de hoofdbrok uitmaakte van het eerste deel op vrijdag.

De mooiste en meest imposante soort is Adansonia grandidieri die ook een toeristische attractie uitmaakt nabij de stad Morondava in een laan die men de Baobab Avenue heeft genoemd. Een andere attractie, in de zelfde regio, is een exemplaar van een andere soort namelijk Adansonia rubrostipa met een dubbele stam die elkaar lijken te omhelzen en die dan ook "Baobab amoureux" is genoemd.

Verder leerden we dat er op Madagascar nog meer boomvormige succulente planten voorkomen uit de geslachten Moringa, Pachypodium, Uncarina en Alluaudia. Ook zagen wij de gele (Delonix floribunda) en de rode (Delonix regia) "Flamboyant". Deze laatste wordt wereldwijd in alle warmere streken aangeplant omdat die zeer decoratief is. In dit eerste deel sprong Alain met ons ook nog de oceaan over naar Paraguay voor Chorisia insignis, waarvan de dikke stam bezet is met vervaarlijke stekels, en naar Cuba voor Cavanillesia platanifolia en Copernicia baileyana.

Deel twee speelde zich hoofdzakelijk terug af in Afrika met als hoofdbrok Namibië waar mij het meest Aloe pillansii is opgevallen. Samen met een aantal andere boomvormige aloe's is die nu ingedeeld in een apart geslacht namelijk Aloidendron. Verder liet Alain ons mooie foto's zien van Cyphostemma uter (met zijn typische afbladerende, grillige stam), Pachypodium namaquanum (plaatselijk halfmens genoemd), Adansonia digitata (een van de Baobabs die niet van Madagascar komen), Tylecodon paniculatus, Pachypodium lealii, Moringa ovalifolia en Kigelia africana.

Een kleine zijsprong maakten we naar Ethiopië waar we een paar soorten zagen die nog niet aan bod kwamen, onder andere Euphorbia candelabrum (een grote kandelaar vormende plant die zijn naam niet gestolen heeft) Adenium obesum (of de dikke adenium) en Ficus sycomorus (de vijg-ficus genoemd omwille van zijn vruchten en die tot 20 meter hoog wordt). Tot slot sprongen we nog eens de oceaan over naar het Mexicaanse schiereiland Baja California voor Bursera microphylla (de soort uit dit geslacht die zich het meest heeft aangepast aan het woestijnklimaat), Fouquieria columnaris (de hoge kolom vormende plant, vroeger Idria columnaris) en de monotypische Pachycormus discolor met zijn witte, afbladerende stam. En tot slot zowaar een cactus namelijk Pachycereus pringlei die in deze voordracht thuis hoort omdat die de vorm van een vertakkende boom aanneemt, tot 18 meter hoog wordt met een gewicht tot 25 ton.

Foto's Alain Buffel