Artikels

Oorspronkelijk beschreven als Hildewintera colademononis in 2003, maar in 2005 werd de wetenschappelijk aangenomen benaming Cleistocactus winteri subsp. colademononis. Colademononis betekent "apenstaart" en de plant heeft die naam niet gestolen. Ze maakt lange, witbehaarde stengels die wel 2,5 meter lang worden en groeit epilithisch (op rotsen groeiend).

De beperkte vindplaats situeert zich in de Boliviaanse provincie Florida, ongeveer 30 km ten oosten van Samaipata op de berg El Fraile op een hoogte tussen 1300 en 1500 meter.

In cultuur is deze soort gemakkelijk te kweken en uitermate geschikt voor de hangpot. Omdat ze afkomstig is van een subtropisch klimaat kan deze plant wel meer water en voeding gebruiken dan de doorsnee cactus. Door te weinig voeding en water zullen de stengels dunner worden en zullen ze minder bloemen geven. Ook verpotten met verse grond kan helpen om de plant mooi en gezond te houden. Omdat ze niet nodig in vol zonlicht moet staan is deze Cleistocactus ook geschikt voor een venster in de huiskamer. Een koele, droge periode op de einde van de winter bevordert wel de bloei.

De lange, zygomorfe bloemen zijn bloedrood, verschijnen gedurende gans de lente en de zomer en contrasteren mooi met de witte bedoorning. Vermeerderen kan door zaaien, maar is gemakkelijker en vlugger door middel van stekken. Neem een drietal stekken van een twintigtal cm, laat drogen en leg de uiteinden op licht vochtige grond (eventueel aandrukken door er een steen op te leggen). Na drie tot vijf jaar bekomt men reeds een goed gevulde hangpot.